Wednesday, September 22, 2010

न्युअर्कहून .... नावात काय आहे?

२२ सप्टेंबर २०१०

 

सलोनीराणी

 

मला आता वाटते की यापुढच्या लेखांची नावे अशीच द्यावीत ... मागचा लेख पीट्सबर्ग हुन लिहिला होता .आता हा न्युअर्कहून .... बऱ्याचदा भारतीय लोक न्युअर्कला नेवार्क म्हणतात. मीसुद्धा म्हणायचो .. बऱ्याचदा ऐकुनही मला कळले नव्हते ... ५-६ वर्षे पन्नास एक वाऱ्या करुन आता कळु लागले आहे. मला वाटते वय वाढते तसे कान आणि एकंदरीतच मेंदु काहीही नविन चटकन आत्मसात करत नाही. कुठे बाहेर फिरायला गेलो आणि काही खायचे असेल तर आम्ही म्हणतो मॅकडोनाल्ड. परंतु सिद्धु म्हणायचा मकडोनल्ड. त्याचा तो उच्चार कळे पर्यंत बरेच दिवस लागले! आपल्या आडनावाचे असेच झाले आहे आता. लोकांना इथे जगताप म्हणायला भयंकर त्रास होतो. अगदी फेफरेच. त्यामुळे त्यांना जॅगटॅप सांगायला लागते. त्याचेदेखील ते जॅकटॅब करतात. कधी कधी कंटाळुन मी म्हणतो ठीक आहे. .... बरोबर ... जॅकटॅब. त्यावर काही माणसे म्हणतात. थॅन्क गॉड आय डिड्न्ट वॉण्ट टु से समथिंग रॉंग ... मी कपाळावर हात मारतो.

 

परंतु आपण मराठी माणसे तरी बरी. ही बरीचशी पंजाबी मंडळी ... रिकी, बॉबी, सॅमी असलीच काहीतरी नावे लावतात. आणि नंतर कळते की त्याचे नाव नरेंद्र आहे. आता रिकी आणि नरेंद्र यात काय साम्य आहे. चीनी लोकांचे मी थोडेतरी समजु शकतो. शांग्ड्र्र्र्र्र्र्र्रंंंंंंंंं असले काहीतरी नाव म्हणणे म्हणजे कच्ची कोळंबी खाऊन ढेकर दिल्यासारखे वाटते. खरेच! त्यामुळे माझ्या त्या मित्राने त्याचे नाव ठेवले सायमन. अजुन एक चीनी मित्र त्याचे नाव होते "हायहुआ?" यामध्ये प्रश्नचिन्ह नावातच आहे. कारण प्रश्नचिन्ह असेल तर मुलगा नाहीतर मुलगी असे काहीतरी तो म्हणाला. त्याने त्याचे नाव एडी ठेवले. मी कुठेतरी ऐकले होते की जगात सर्वात प्रेमळ शब्द कोणते असतील तर आपल्या नावाने कोणी आपल्याला हाक मारत असेल ते! त्यामुळे मी त्याला "हायहुआ?" अशी हाक मारायचो. परंतु त्याला काही ते आवडत नसेल असे मला दिसु लागले. म्हणुन मी एडी झिंदाबाद म्हटले! परंतु चीनी माणसे एकंदरीत खरोखरीच अगदी भारतीयांसारखी. फार काहीही फरक नाही. जवळपास तेच गुणदोष! असो ... जपानी माणसे मात्र आपल्या नावाच्या बाबत अगदी आग्रही. आयजी ला आमच्या वर्गातील एक अमेरिकन पोरगी एजी म्हणायची त्याला काही ते आवडायचे नाही. आता आपली युपी ची तायडी असली असती आणि एजी म्हणाली असती तर त्याचा भलतात अर्थ झाला असता आणि त्या एजीच्या तोमोएने तिच्या झिंज्या उपटल्या असत्या. तशी तोमोए सामुराई घराण्यातील होती. असो ... परंतु आयजी ला माझे कौतुक वाटायचे कारण मी "कोनोसुके मात्सुशिता" "अकिओ मोरिटा" "अकिरा कुरासावा" "अमुक तमुक नाकामुरा" वगैरे अशी नावे त्याच्या समोर लिलया फेकायचो. त्यामुळे आयजी माझ्यावर जाम फिदा होता. आता आपली मराठी भाषाच अशी आहे की जसे लिहितो तसे बोलतो. जपानी भाषा तशी अगदी सरळ आहे .... (असा माझा भ्रम अजुनही आहे!).

 

 

असो ... परंतु आमचे विमान गेट ला लागले आहे. ४:३० ला होते. त्या विमानात बिघाड झाला त्यानंतर दुसरे विमान रद्द झाले. त्यानंतर पुढचे विमान इथे उतरवता आले नाही कारण पावसामुळे विमानतळ बंद केला ... आणि आता सहा तासांनंतर अखेरिस आमच्यासाठी "सवारी" इथे आलेली आहे. फिनिक्सापर्यंत पोचेपर्यंत १-२ वाजणार यात काही संशय नाही.

 

 

2 comments:

Shardul said...

Sunder !!!

Patkan tya japani manasala " Arigato Gojaymas " asa pan mhanun takayacha ....

Maza ethe singapore madhye khup problem hoto.... ya lokani Shardul cha SHADDU karun takala aahe...ani 3 warshan peksha jast wel zala pan ajun yana maze aadnav mahit nahi :)

Btw... Subpayasumbbo nawacha maza Thai mitra aahe...tyache naw vhawasthit ghetalyawar tyala pan khup anand zala hota :)

Post chan aahe :)
Cheers

बाल-सलोनी said...

shardul
dhanyavad! mee kiti "late latif" aahe he evana lakshat aale aselach.